Μη μου λες αντίο

Στάσου λίγο

δυο κουβέντες να σου πω

για εσένα ξενυχτώ

μεγάλη ανάγκη σ' έχω

δεν χρειάζεται να πεις τίποτα για εμένα,

τα νιώθω μέσα μου αυτά που θες

δεν μπορώ μακριά σου,

παρακαλώ το χρόνο ν' αλλάζει τροχιά

και να σε γυρίζει τα βράδια 

δίπλα στο κορμί μου τ' άδειο

δεν ξέρω τι κάνω

δεν ξέρω τι λέω 

βοήθησε με να νιώσω ελεύθερος

ζητάω απλά να είσαι μαζί μου

και αν λες πως είναι δύσκολο,

εγώ ποτέ μου δεν ορκίστηκα 

πως θα σταματήσω να σε θέλω εδώ!

Παρακμή

Άραγε που να είσαι

που πας και τι κάνεις τα βράδια

άραγε που πας και δεν μου μιλάς.

σβηστά τα φώτα

σιωπή παντού τριγύρω

και μια λάμψη στα μάτια 

"φώναξε μου, αν θέλεις να μείνω"

Μόνο μια χάρη σου ζήτησα και εγώ

έμεινα εδώ να περιμένω 

νόμιζα πως κάτι θα δω,

μα ήταν ψέμα σαν και σ' ένα αυτό.

Άραγε που να είσαι

που πας και τι κάνεις τα βράδια

άραγε που πας και δεν μου μιλάς.

Ένα μπουκάλι στα χέρια κρατάς 

γελάς στους γύρω

ανάβεις τσιγάρο και ρουφάς

δεν μου μιλάς, δεν μου μιλάς.

Άραγε που να είσαι

που πας και τι κάνεις τα βράδια

άραγε που πας και δεν μου μιλάς.

Αόρατη επαφή

Χαράζει

και δεν φαντάζεσαι η αυγή

πόσο σου μοιάζει

θα σε ψάξω

θέλω να σε βρω

δεν μπορείς να μου κρυφτείς

κοντοστέκεσαι πίσω από την άγνοια

μα, σε παρακαλώ

έλα μαζί μου σύμμαχος κατά της σιωπής.

ακόμα και αν ο νους κάνει παραλληλισμούς

μην τον ακούς.

κάνε μου την χάρη,

για εμένα μόνο αυτό ζητώ.

εξάλλου, ποιος νοιάστηκε για τα λεπτά;

ποιος για τα ρολόγια;

όλα αυτά είναι περιττά

τώρα πια δικιά μας η ώρα.

έχω ανάγκη να σου πω,

όσα δεν άκουσες ποτέ.

θέλω να νιώσεις

πως έχεις φτάσει στα πέρατα της γης.

εν λόγο τιμής,

πόσο θα 'θελα να 'μασταν ναυαγοί στο ίδιο νησί.

χωρίς χρόνο, εκεί.

αντίο καθημερινή, μηχανική ζωή.

Φλόγες

Απόψε ένιωσα πως θα ήταν
Πιο πολύ από κάθε φορά
Τη χειρότερη στιγμή με τον καλύτερο τρόπο
Το ένιωσα

Θα ήταν όμορφο αλλά άκαιρο
Ανατριχιαστικό θα ηταν
Σιδερένιες αλυσίδες θα έσπαγε
Θα...

Μου λένε πως καίγεσαι
Πως δε μπορείς να ησυχάσεις
Μα δεν τους πιστεύω
Πως να καείς άμα σε λούζουν με νερό;

Εγώ, ναι, καίγομαι
Και βρεγμένη πιάνω φωτιά
αλλά εσύ όχι.
Θυμάσαι αλλά δεν καίγεσαι

Ανασαίνω
Μιλώ με το νερό
Του ψιθυρίζω
Χτυπώ τον αέρα
Κανείς δεν ξέρει τίποτα
Κανένας δεν καταλαβαίνει

Είσαι εδώ πάλι
Όπως πάντα
Εδώ, για να κόψεις τα φτερά της νεοαποκτηθέντας ελευθερίας
Εδώ, για να κλέψεις
Να στοιχειώσεις

Και πάμε πάλι
Το δέρμα, να καίει
Το άγγιγμα, να καίει

Και δεν μπορώ να αναπνεύσω
Δεν μπορώ να ονειρευτώ

Είσαι εδώ πάλι
Όπως πάντα
Εδώ, για να μπερδέψεις το μυαλό της ιδιόμορφης σκλαβιάς
Εδώ, για να παίξεις
Να ζεις

Και πάμε πάλι
Το δέρμα, να καίει
Και εσύ

Η ψυχή, τα όνειρα
Η ζωή μου
Στη φωτιά

Όχι,δεν περιμένω πια
απλά ελπίζω.