Κυριακή 12 Δεκεμβρίου 2010

Φλόγες

Απόψε ένιωσα πως θα ήταν
Πιο πολύ από κάθε φορά
Τη χειρότερη στιγμή με τον καλύτερο τρόπο
Το ένιωσα

Θα ήταν όμορφο αλλά άκαιρο
Ανατριχιαστικό θα ηταν
Σιδερένιες αλυσίδες θα έσπαγε
Θα...

Μου λένε πως καίγεσαι
Πως δε μπορείς να ησυχάσεις
Μα δεν τους πιστεύω
Πως να καείς άμα σε λούζουν με νερό;

Εγώ, ναι, καίγομαι
Και βρεγμένη πιάνω φωτιά
αλλά εσύ όχι.
Θυμάσαι αλλά δεν καίγεσαι

Ανασαίνω
Μιλώ με το νερό
Του ψιθυρίζω
Χτυπώ τον αέρα
Κανείς δεν ξέρει τίποτα
Κανένας δεν καταλαβαίνει

Είσαι εδώ πάλι
Όπως πάντα
Εδώ, για να κόψεις τα φτερά της νεοαποκτηθέντας ελευθερίας
Εδώ, για να κλέψεις
Να στοιχειώσεις

Και πάμε πάλι
Το δέρμα, να καίει
Το άγγιγμα, να καίει

Και δεν μπορώ να αναπνεύσω
Δεν μπορώ να ονειρευτώ

Είσαι εδώ πάλι
Όπως πάντα
Εδώ, για να μπερδέψεις το μυαλό της ιδιόμορφης σκλαβιάς
Εδώ, για να παίξεις
Να ζεις

Και πάμε πάλι
Το δέρμα, να καίει
Και εσύ

Η ψυχή, τα όνειρα
Η ζωή μου
Στη φωτιά

Όχι,δεν περιμένω πια
απλά ελπίζω.

Φόρμα επικοινωνίας

Όνομα

Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο *

Μήνυμα *

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...