Μη μου πεις λέξη
ίσως να θέλω πολύ να μάθω,
μα καλύτερη είναι η σιωπή.
Με αφήνει να ελπίζω, να ονειρεύομαι.
Φοβάμαι μήπως τα λόγια σου
γίνουν μαχαίρια
και ένα προς ένα θα καρφώνουν
κάθε ελπίδα μου.
Δεν σε μισώ,
ακόμα και αν είσαι ο δολοφόνος της χαράς μου
ό,τι έχω λατρέψει
δεν χάνει ποτέ την αξία σου για εμένα,
δεν γίνεται πότε κακό.
Δεν νιώθω έτοιμη ν' ακούσω
ακόμα και αυτό που θέλω.
Πόσο γεμάτη νιώθω όταν σ' αντικρίζω
που μου είναι αρκετό.
Λένε πως οι πλατωνικοί έρωτες
δεν ξεχνιούνται ποτέ
όμως εγώ νιώθω πως αν σε γνωρίσω καλύτερα
θα γεννηθεί κάτι πιο βαθύ,
πως θα έρθει εκείνη η μέρα που θα νιώθω σίγουρη,
για όσα έχεις να μου πεις
μέχρι που θα ζητώ και άλλα τόσα.
