Κυριακή 29 Μαΐου 2011

Χίλιες κλωστές



Έμπλεξαν οι ζωές μας,
κουβάρι γίνανε
και πλέκουμε ρούχα μαζί
για τον χειμώνα

Ένα κασκόλ φτιάξαμε
να δενόμαστε από το λαιμό
και να μένουμε αγκαλιά

Θα περάσει και τούτος ο χειμώνας
το κρύο θα γίνει ζέστη
και η αγάπη, έρωτας.


Πέμπτη 26 Μαΐου 2011

Το λεωφορείο

Είχε χρώμα κιπαρισσί 
λες και είχε σκοπό να χάνεται 
μέσα στο δάσος της ψυχής σου.


Κάποιοι λένε 
πως ακουγόταν μουσική
καθ' όλη τη διαδρομή


λένε επίσης πως οι θέσεις του
μύριζαν γλυκό τριαντάφυλλο.


Θα άνθιζε ηρεμία μέσα στην ψυχή σου
άμα ανέβαινες.


Άγνωστος ο προορισμός του
αλλά ενδιαφέρουσα η διαδρομή.


Είχες την ευκαιρία να δεις
από τα γυαλιστερά του παράθυρα 
όλον τον κόσμο!


Θα μπορούσε να κρατούσε για πάντα 
τούτο το ταξίδι.


Πολλοί φοβήθηκαν να μπουν.
Πολλοί κορόιδεψαν όσους μπήκαν.
Λίγοι κατάλαβαν τον σκοπό που έχουν στη ζωή.


Εγώ τόλμησα και έκοψα εισιτήριο,
το ίδιο και εσύ


εγώ έκατσα δίπλα στο παράθυρο,
και δίπλα μου εσύ


εγώ κοίταζα τον κόσμο και μάθαινα τι θα πει αγάπη,
εσύ μια μύγα σκότωσες πάνω στο τζάμι.


Κοιτούσα την ανατολή του ήλιου.
Κοιτούσες τη σκιά που έχει το μυρμήγκι όταν ο ήλιος βασιλεύει.


Άκουγα το ρυθμό που χτυπούσε η καρδιά σου.
Άκουσες το φρενάρισμα του λεωφορείου
και η μηχανή έσβησε....


Δευτέρα 9 Μαΐου 2011

Με τα σώματα σε επαφή



Δεν έχω βρει ακόμα πια λέξη να σου πω,
που να κρύβει μέσα της όλα όσα νιώθω.

Μην μ' αφήσεις ούτε στιγμή
απ' τα χέρια σου

μην με βγάζεις από το μυαλό σου.

Βασάνισε με αργά,
να μην χορταίνω τα φιλιά σου.

Με το σώμα
δείξε μου όσα θέλεις να μου πεις

εξάλλου οι λέξεις δεν είναι ικανές να φανερώσουν
όλα όσα θέλεις.

Γι' αυτό πάνε με όπου θέλεις εσύ,
στα πιο μακρινά όνειρα μου!

Μάθε μου πως να βαδίζω
στα κρυφά μονοπάτια της ψυχής σου.

Είμαι σίγουρη ότι μια μέρα θα γίνω δική σου...

Φόρμα επικοινωνίας

Όνομα

Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο *

Μήνυμα *

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...