Πέμπτη 26 Μαΐου 2011

Το λεωφορείο

Είχε χρώμα κιπαρισσί 
λες και είχε σκοπό να χάνεται 
μέσα στο δάσος της ψυχής σου.


Κάποιοι λένε 
πως ακουγόταν μουσική
καθ' όλη τη διαδρομή


λένε επίσης πως οι θέσεις του
μύριζαν γλυκό τριαντάφυλλο.


Θα άνθιζε ηρεμία μέσα στην ψυχή σου
άμα ανέβαινες.


Άγνωστος ο προορισμός του
αλλά ενδιαφέρουσα η διαδρομή.


Είχες την ευκαιρία να δεις
από τα γυαλιστερά του παράθυρα 
όλον τον κόσμο!


Θα μπορούσε να κρατούσε για πάντα 
τούτο το ταξίδι.


Πολλοί φοβήθηκαν να μπουν.
Πολλοί κορόιδεψαν όσους μπήκαν.
Λίγοι κατάλαβαν τον σκοπό που έχουν στη ζωή.


Εγώ τόλμησα και έκοψα εισιτήριο,
το ίδιο και εσύ


εγώ έκατσα δίπλα στο παράθυρο,
και δίπλα μου εσύ


εγώ κοίταζα τον κόσμο και μάθαινα τι θα πει αγάπη,
εσύ μια μύγα σκότωσες πάνω στο τζάμι.


Κοιτούσα την ανατολή του ήλιου.
Κοιτούσες τη σκιά που έχει το μυρμήγκι όταν ο ήλιος βασιλεύει.


Άκουγα το ρυθμό που χτυπούσε η καρδιά σου.
Άκουσες το φρενάρισμα του λεωφορείου
και η μηχανή έσβησε....


Φόρμα επικοινωνίας

Όνομα

Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο *

Μήνυμα *

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...