Παρασκευή 16 Μαρτίου 2012

Μαραθώνας συναισθημάτων

Τα συναισθήματα μου
σαν αθλητές σ' αγώνα
τρέχουν να κερδίσουν το παρόν.


Δεν υπάρχει τίποτα ξεκάθαρο
ώσπου να βγει κάποιο νικητής.


Δεν ξέρω πόσο θα κρατήσει
αυτός ο αγώνας.

Τη στιγμή που νιώθω σιγουριά, κάτι γίνεται
και βρίσκομαι ξανά στο κενό.


Παίζω με τις λέξεις
και δελεάζω τους πάντες γύρω μου.


Από τη μια να σε ρωτώ και να σιγουρεύομαι ότι μ' αγαπάς
και μετά από την άλλη να ρωτάω εγώ τον εαυτό μου
και να αλλάζω γνώμη...


Σ' αγαπώ τώρα.
Αύριο ίσως να είναι αργά.
Χτες μου έλειψες.
Σε κανα δύο ώρες αντίο.


Η θλίψη έφτασε στο τέλος της γραμμής.
Έχει βγει πρώτη.
Για αύριο δεν ξέρω,
ίσως πρώτος φτάσει ο θυμός ή μάλλον μπορεί και η τόλμη.

Φόρμα επικοινωνίας

Όνομα

Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο *

Μήνυμα *

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...