Άμα δεν πάρω έρωτα δεν μπορώ να ανταποδώσω.
Φταίνε μάλλον οι μέρες που με βρίσκουν ξαπλωμένη στο κρεβάτι
να ονειροπολώ.
Φταίει πάλι αυτό το ξυπνητήρι που κάθε πρωί μου θυμίζει πως
θα σε δω.
Να δώσω και να μην πάρω;
Μα εδώ αγαπητέ μου δεν μιλάμε για αγάπη! Αγάπη, να, πάρε όση θες. Στη δίνω με όλη μου την καρδιά
γιατί ξέρω ότι η αγάπη προκαλεί χαμόγελο στα χείλια.
Έρως σου λέει, χα! Για πες μας τι ξέρεις και εσύ από έρωτες;
Από ανεκπλήρωτους μέσα στο μεθύσι πόθους; Από ραβασάκια που ενώ τα γράφεις με τόση δυναμικότητα ύστερα τα
σκίζεις μανιωδώς;
Αυτό που καλούμε έρωτας είναι το κάτι άλλο. Πλέον την
βρομίζουν αυτή τη λέξη, θεωρώντας την συνώνυμη με άλλες . Μα μην σε ξεγελάνε,
δεν υπάρχουν συνώνυμες.
Ο έρωτας σε βρίσκει
όταν πλέον δεν τον αναζητάς.
Πέταξα το ξυπνητήρι και πλέον δεν μένω ώρες στο κρεβάτι με
τα μάτια ανοιχτά.
Δεν σε αναζητώ πλέον.
Έρως σου λέει, χα!
